چهار شنبه ۸ شهریور یادمان بیژن نجدی تو خانه ی جوان لاهیجان برگزار شد و همین؟
هر چند اگه حمایت نباشه همینطوری میشه
چون جوونا برگزار کرده بودن وگرنه بقیه که به فکر هیچی نیستن
آقای محسنی آزاد . خانم محسنی آزاد (همسر مرحوم نجدی)
آقای حیدر مهرانی .آقای مجلسی کارگردان فیلم قصه ی مرا پایانی نیست
که بر اساس داستان .شب سهراب کُشان. ساخته شده بود
و آقای خانجانی نویسنده ی هی کتاب که انگار الهام گرفته از کتاب
.یوز پلنگانی که با من دویده اند. بود . و البته آقای حسن علیپور (دبیر ادبیات)
..........
وقتی از یه شهر دیگه به لاهیجان میای
به طرف بام سبزکه نگاه میکنی
میگی خوبه ...
پایه های تله کابین رو زدن
و امّامن بام سبزو نگاه میکنم
کوهای پر از چای فلّاح خیر رو نگاه میکنم
و فکر میکنم که دیگه کمتر مال ماست
و یاد اون وقتایی که ما لاهیجانی ها جاده های ماشین روی اونجا رو
نه مثـل « رهنوردانی که در افسانه ها گویند»
بلکه برای تفریح برای نشاط بیشتر
پیاده طی میکردیم و ناراحت بودیم از این که حتّی هر 2 ساعت یه بار
یه ماشین از غیر لاهیجانیا از اون جاده ها رد میشه
و از اینکه همه دیگه این راه ها رو یاد گرفتن
امّا حالا یک ساله که این راهو به روی ما بستن
و همه چی رو دارن تغییر میدن به خاطر تله کابینی که
هیچ کس هنوزم نتونسته دقیقاً متوجه بشه که مفاد قراردادش برای ما چیه
و به خاطر تویی که از یه شهر دیگه میای اینجا